Głównym i oczywistym wskazaniem do przetoczenia krwi jest jej masywna utrata wskutek krwotoku zewnętrznego lub wewnętrznego. Inne wskazania do przetaczania krwi lub jej składników są różne w zależności od nieprawidłowości w zakresie linii komórkowej, w której wykryto zaburzenia. Wskazania do stosowania poszczególnych preparatów WYSOKIE PLYTKI KRWI: najświeższe informacje, zdjęcia, video o WYSOKIE PLYTKI KRWI; Re: plytki krwi Gazeta.pl Forum spis tematów wysokie plytki krwi Sake. Sake Jeśli uzyskano wyniki morfologii krwi: PDW obniżone, to, o ile pozostałe parametry badania krwi są w normie, nie ma żadnego powodu do niepokoju. Wątpliwości może budzić obniżone PDW u dziecka, ponieważ taki rezultat badania krwi jest częsty u pacjentów z ostrym zapaleniem oskrzelików [4]. Przyczyny. Białaczka to choroba krwi, która powoduje niską liczbę płytek krwi. To, co w końcu się dzieje, to to płytki krwi całkowicie znikną z układu odpornościowego. Chłoniak to rodzaj komórka rakowa co może wpływać na liczbę płytek krwi i innych składników krwi. Istnieją pewne rzadkie choroby, w których pies wytwarza Nadpłytkowość (trombocytoza) oznacza wzrost liczby płytek krwi powyżej 600 000/µl (600 G/l), który wynika z nadmiernej produkcji płytek, a nie wydłużenia ich czasu przeżycia. W zależności od przyczyn, wyróżnia się nadpłytkowość pierwotną, wtórną i rzekomą. Z jednego megakariocytu po 7–9 dniach tworzy się ~1500 płytek krwi. Ich wielkość waha się od 1 do 4 µm. Liczba płytek krwi w krążeniu oscyluje pomiędzy 100 000 a 400 000/µl, co odpowiada ⅔ ogólnej puli płytek, podczas gdy ⅓ zmagazynowana jest w śledzionie. Czas przeżycia płytek krwi wynosi od 7 do 10 dni. Wartości Występujące wtedy objawy to gorączka, wysypka, rumień oraz niewydolność nerek i wątroby. Taka reakcja częściej występuje u starszych osób. Powikłaniem może być sepsa, która występuje gdy podawana krew była zanieczyszczona biologicznie. Do powikłań transfuzji należy także przeniesienie czynników zakaźnych. Biorą udział w procesie krzepnięcia krwi. Gdy liczba płytek krwi jest zbyt mała, mówi się o małopłytkowości. Jej przyczyny są różne, np. choroby śledziony oraz wrodzony niski poziom trombocytów . Prawidłowy poziom płytek krwi, powstających w szpiku kostnym, to u osoby dorosłej 140-400 tysięcy na milimetr sześcienny krwi. 82 poziom zaufania. Witam! Obniżony poziom płytek krwi może mieć związek z przebytą infekcją u Pani córki. Jednak niepokojąca jest agregacja płytek. Również może mieć ona związek z infekcją, ale nie musi. Każde znaczne obniżenie poziomu płytek, zwłaszcza w połączeniu z ich agregacją wymaga pilnej konsultacji lekarskiej. Ostatnio poszłam z nią na badania krwi, w których opisywane jest m.in. podwyższenie poziomu niedojrzałych granulocytów. O czym to może świadczyć? Odpowiedź: Podwyższony poziom niedojrzałych granulocytów w morfologii krwi wymaga wykonania ręcznego rozmazu krwi (mikroskopowej oceny krwi) oraz pilnej konsultacji z lekarzem. Wynik ZVudha. Witam. Czy mógłby mi ktoś zinterpretowac wyniki badan krwi? Ale bardziej szczegółowo, bo do tego, że mam małopłytkowość i w ogóle problemy z płytkami krwi to wiem. Ale bardziej chodzi mi o możliwą przyczynę takiego stanu rzeczy (niedobory żelaza, wit. B12, kwasu foliowego czy jakieś bardziej niebezpieczne przyczyny). Badania mam robione z powodu podejrzenia zapalenia jądra(najądrza?) - od jakiegoś czasu czuję lekki dyskomfort, czasem lekkie tępe bóle. Ponadto miewam czasem bóle brzucha (ciężko powiedziec czy to ból promieniujący od jądra czy jakieś stany zapalne jelit, żołądka wynikające z picia alkoholu(jestem studentem więc wiadomo ocb). Dodam, że miesiąc temu mialem też robioną morfologię z powodu długiego kataru (podejrzenie alergii, dopiero idę do alergologa za 2 tyg.) i miałem wtedy wynik płytek krwi równy 125! A 3 inne wyniki (niestety nie pamiętam jakie) również poza normą. A więc oto wyniki: Leukocyty 4,9 NORMA 4,0-10,0 Erytrocyty 4,6 4,2-6,0 Hemoglobina 15,2 14-18 Hematokryt 42 40-54 MCV 91 80-99 MCH 33 27-35 MCHC 36 32-37 Plytki krwi 102 !!! (oznaczano dwukrotnie) 140-440 Limfocyty 39 20-45 Inne(Eo,Bazo,Mono)% 15 3-14 ! Neutrofile % 46 40-70 Limfocyty # 1,9 1,4-35 Inne(Eo,Bazo,Mono)# 0,8 0,3-1,5 Neutrofile # 2,20 2,5-7 RDW-CV 13% nie podano normy PDW 21 fl nie podano MPV 14,01 fl nie podano P-LCR 56% !!!!! 13-43 LDH 145 125-243 CRP 0,02 0-0,5 beta-HCG Prosiłbym o jakiekolwiek rady oprócz tego, że mam iść do lekarza. Oczywiście pójdę, ale chciałbym się juz teraz dowiedzieć czegoś więcej, bo jestem trochę przerażony. Anemia, inaczej niedokrwistość, może wystąpić na każdym etapie życia – również u noworodków. Jej przyczyny bywają różne, ale w każdym przypadku jest niebezpieczna, bo może okazać się zapowiedzią innej, poważnej choroby. O anemii mówi się wtedy, gdy we krwi jest za mało czerwonych krwinek i hemoglobiny. Hemoglobina to białko zawierające żelazo, które ma zdolność do przenoszenia tlenu do komórek ciała. Niedobór hemoglobiny sprawia, że tkanki są niedotlenione i nie działają właściwie. Anemia objawia się osłabieniem, apatią, sennością, bladością skóry i brakiem apetytu. Skąd się bierze niedokrwistość u noworodków? Zobacz film: "Anemia" spis treści 1. Normy poziomu hemoglobiny 2. Anemia z niedoboru żelaza u niemowląt 3. Objawy anemii u niemowląt 4. Anemia u noworodków z powodu choroby hemolitycznej 5. Leczenie anemii u niemowląt rozwiń 1. Normy poziomu hemoglobiny W definiowaniu anemii dużą rolę spełniają normy hemoglobiny, które są uzależnione od wieku. Noworodek rodzi się z ilością hemoglobiny znacznie większą niż u dorosłych. U noworodka niedokrwistość diagnozowana jest, gdy poziom hemoglobiny spada poniżej 15,0 g%. W następnych miesiącach życia duża ilość erytrocytów rozpada się i dziecko wchodzi w okres tzw. fizjologicznej niedokrwistości, przypadającej na 2–3 miesiąc życia. W tym wieku dopuszczalna wartość hemoglobiny to 10,0 g%. Stężenie hemoglobiny u trzymiesięcznych niemowląt może przejściowo spadać nawet do 9,0–9,5 g%. U wcześniaków poziom hemoglobiny może spadać do 8,0 g%. Norma poziomu hemoglobiny[g na 100 ml]noworodek13,5–19,5trzymiesięczne niemowlę9,5–12,5roczne dziecko10,5–13,53–6 lat12,0–14,010–12 lat11,5–14,5dorosły mężczyzna13,5–17,5dorosła kobieta11,8–15,8 2. Anemia z niedoboru żelaza u niemowląt Niedokrwistość u noworodków najczęściej wynika z niedoboru żelaza. Po porodzie dziecko jest czerwone – nie tylko dlatego, że ma cienką skórę, ale również z powodu większej zawartości krwinek czerwonych. Dziecko urodzone o czasie ma mocno czerwoną krew, ponieważ jest ona silnie wysycona tlenem. Na każdy dm³ krwi przypada 16–20 g hemoglobiny, czyli o ponad 30 proc. więcej niż u człowieka dorosłego. Hemoglobina to białko o czerwonym zabarwieniu, zawarte w czerwonych krwinkach, czyli erytrocytach. Wiąże ona tlen i dostarcza go do każdej komórki ciała. W czasie życia płodowego dziecko korzysta z tlenu dostarczanego mu za pośrednictwem łożyska od matki. Dostawy tlenu muszą być w pełni wykorzystane, dlatego krew noworodka ma więcej erytrocytów niż krew osoby dorosłej. Po porodzie nadmiar czerwonych krwinek ulega rozpadowi, co skutkuje uwalnianiem żółtego barwnika – bilirubiny. Stąd żółtaczka noworodkowa. Organizm noworodka pozbywa się bilirubiny, natomiast żelazo pochodzące z rozpadu erytrocytów jest magazynowane na kolejne miesiące. Zdarza się jednak, że od urodzenia dziecko ma za mało żelaza. Anemia u noworodków często wynika z niewystarczającej ilości żelaza. Jest to problem powszechny u wcześniaków, ponieważ zapasy żelaza odkładają się w tkankach dziecka dopiero w czterech ostatnich tygodniach ciąży. Noworodki niedonoszone mają zatem mniejsze rezerwy żelaza w organizmie. Na anemię cierpieć również mogą noworodki z ciąż mnogich, ponieważ matka musi wtedy rozdzielać spożywane przez siebie żelazo na więcej niż jedno dziecko. Ryzyko anemii u noworodka wzrasta, gdy przy porodzie doszło do znacznej utraty krwi, gdy kobieta w ciąży miała niedokrwistość lub gdy kolejna ciąża następuje niedługo po poprzedniej. Aby dostarczyć dziecku duży rezerwuar żelaza, po urodzeniu zaleca się poczekanie z przecięciem pępowiny do czasu, gdy przestanie ona tętnić. To sprawia, że do krwiobiegu dziecka napływa dodatkowa ilość krwi z łożyska. 3. Objawy anemii u niemowląt W kolejnych miesiącach życia zapasy żelaza zgromadzone w organizmie niemowlęcia stopniowo maleją, a jego podaż w mleku jest niewielka. Niemowlęta karmione sztucznie są bardziej niż niemowlęta karmione naturalnie zagrożone anemią, ponieważ żelazo z mleka matki wchłania się lepiej niż z mleka modyfikowanego. Niedobór żelaza w organizmie niemowlaka może też wynikać z niedostatecznego wchłaniania z przewodu pokarmowego (alergia na białko mleka krowiego, alergia na gluten, celiakia). Alergia pokarmowa u niemowląt wiąże się z niewielkimi, ale systematycznymi i długotrwałymi stratami substancji odżywczych z przewodu pokarmowego. Anemia u noworodków i niemowląt jest trudna do rozpoznania na pierwszy rzut oka. Niedokrwistość można podejrzewać, gdy maluszek jest blady, apatyczny, nie ma apetytu, często choruje, nie przybiera na wadze, wolno się rozwija. U noworodków za anemią może przemawiać przedłużająca się żółtaczka. Jednak dopiero wynik morfologii krwi daje pełnię gwarancji: niski poziom hemoglobiny, obniżona liczba erytrocytów, niski wskaźnik MCV. 4. Anemia u noworodków z powodu choroby hemolitycznej Czasami za anemię u noworodka odpowiada przyspieszone niszczenie czerwonych krwinek – jest to tzw. niedokrwistość hemolityczna. Jej przyczyną bywają wrodzone zaburzenia układu immunologicznego, który zaczyna produkować przeciwciała skierowane przeciwko komórkom własnego organizmu. Czasem anemia u dziecka w pierwszych dniach po porodzie wynika z konfliktu serologicznego. Niezgodność serologiczna to sytuacja, w której na krwinkach czerwonych płodu występują antygeny układu czynnika Rh lub antygeny grupy krwi, które są nieobecne na krwinkach matki. Jeśli organizm matki zaczyna wytwarzać przeciw tym antygenom przeciwciała, niszczy erytrocyty dziecka – tak powstaje konflikt serologiczny. W wyniku konfliktu serologicznego dochodzi do choroby hemolitycznej. Jest to złożony proces, w efekcie którego następuje rozpad czerwonych krwinek płodu (tzw. hemoliza). Choroba hemolityczna noworodków objawia się u dziecka przez: obrzęk skóry i tkanki podskórnej, wybroczyny na skórze, powiększenie wątroby i śledziony, przedłużającą się żółtaczkę – tzw. żółtaczka hemolityczna, ciężką niedokrwistość, utrzymującą się do kilku tygodni po porodzie. Ciężka niedokrwistość wynikająca z choroby hemolitycznej wyraża się blado-woskowym kolorem skóry noworodka, powiększeniem brzucha, powiększoną wątrobą i śledzioną. Czasem występują obrzęki ciała o różnym nasileniu i przesięki do jam surowiczych ciała. W przypadku anemii wynikającej z choroby hemolitycznej noworodków ważne jest leczenie żółtaczki i podanie erytrocytów niewrażliwych na przeciwciała za pomocą transfuzji krwi. 5. Leczenie anemii u niemowląt Przy anemii z niedoboru żelaza noworodki i niemowlęta dostają specjalne preparaty żelaza – najczęściej doustnie. Leczenie przynosi efekty po około dwóch miesiącach. W trakcie terapii dzieci mogą oddawać ciemne, wręcz czarne stolce i mieć zaparcia. Jeśli za niedobory żelaza odpowiada alergia pokarmowa, odstawia się uczulające produkty. Mały alergik zwykle pije specjalną mieszankę mleczną zawierającą hydrolizaty kazeiny. Anemia z niedoboru kwasu foliowego albo z niedoboru witaminy B12 jest leczona suplementacją tymi substancjami. Wchłanianiu żelaza sprzyja witamina C, dlatego dziecku można podawać kwas askorbinowy w kroplach – do kupienia w aptece. Starsze niemowlęta mogą spożywać surowe warzywa i owoce albo pić soki owocowe – naturalne źródło witaminy C. Preparaty żelaza należy podawać dziecku wyłącznie w ustalonych przez lekarza dawkach, ponieważ nadmiar tego pierwiastka może prowadzić do hemochromatozy. polecamy Artykuł zweryfikowany przez eksperta: Lek. Paweł Baljon lekarz w Wojewódzkim Szpitalu Zespolonym w Kielcach. Płytki krwi zwane trombocytami są morfotycznym składnikiem krwi i biorą udział w jej krzepnięciu. Patologicznym stanem, który musi być skonsultowany z lekarzem jest zarówno nadpłytkowość, jak i małopłytkowość. Zobacz czym grozi niski poziom płytek krwi, a czym zbyt wysoki. Co to są płytki krwi? Na krew człowieka składają się przede wszystkim: leukocyty – krwinki białe, erytrocyty – krwinki czerwone, płytki krwi (in. trombocyty). Gdzie powstają trombocyty? Te najmniejsze we krwi komórki produkowane są w czerwonym szpiku kostnym, skąd z prądem krwi płyną mimowolnie do śledziony (nie mają własnego jądra, więc są pozbawione możliwości ruchu). W śledzionie są magazynowane i po czasie ulegają zniszczeniu. Każda płytka żyje od 8 do 10 dni. Są spłaszczone i mają dyskowatą budowę. Płytki krwi nie są w pełni funkcjonalnymi odrębnie komórkami, a jedynie ich fragmentami, jednak pełnią w organizmie niezwykle ważną rolę. Za co odpowiadają płytki krwi? Najważniejsza funkcja płytek krwi polega na regulowaniu procesu krzepnięcia krwi i hamowaniu wszelkich krwawień, są odpowiedzialne na skurcze naczyń krwionośnych. Trombocyty biorą także udział w inicjowaniu procesów miażdżycowych oraz wzroście komórek mięśni gładkich. Normy płytek krwi W morfologii krwi oznacza się właśnie poziom płytek krwi, oznaczany skrótem PLT (od ang. platelets). U zdrowych pacjentów dorosłych średnia liczba płytek krwi na mikrolitr krwi wynosi 237 tys. u mężczyzn i 266 tys. u kobiet. Przyjmuje się jednak, że norma płytek krwi mieści się w granicach 150 000–400 000 /µl. Należy również pamiętać, że normy te mogą nieznacznie się różnić pomiędzy wykonującymi test laboratoriami. Wynika to z faktu, że norma laboratoryjna jest pojęciem statystycznym, obliczanym na podstawie wyników pacjentów, którzy w danym czasie przebadali się w konkretnej placówce. Ilość płytek krwi wiele mówi o stanie zdrowia człowieka, dlatego określana jest w podstawowych badaniach. Każdy wynik odbiegający od normy musi być skonsultowany z lekarzem, ponieważ zarówno zbyt mała ilość płytek krwi, jak i zbyt wysoka świadczą o pewnych dysfunkcjach organizmu. Niskie płytki krwi Ilość poszczególnych składowych krwi często zmienia się, kiedy w organizmie toczy się jakiś proces chorobowy. Niski poziom płytek krwi nazywany jest trombocytopenią, a jej objawy są dość charakterystyczne. Kłopoty z nadmiernym krwawieniem, zasinieniem i krzepnięciem mogą oznaczać, że jest mało płytek krwi. Z jednej strony produkcja trombocytów może być niewystarczająca, z drugiej – płytki mogą być nadmiernie niszczone w krwiobiegu, śledzionie czy wątrobie (np. przez toksyny bakteryjne). Czy istnieje zależność niski poziom płytek krwi a samopoczucie ogólne? Wiele zależy od przyczyny jego spadku oraz jej stopnia zaawansowania. Niedobory płytek krwi występują przy: anemii, niedoborach kwasu foliowego, niedoborach witaminy B12, białaczce, marskości wątroby, zapaleniu szpiku kostnego, niektórych chorobach autoimmunologicznych, chorobach zakaźnych (odra, mononukleoza), przyjmowaniu leków wykorzystywanych w chemioterapii, nadużywaniu leków przeciwbólowych, terapii antybiotykami. Gdy wyniki badań są bardzo złe, a płytek skrajnie mało, może okazać się konieczna transfuzja krwi lub samych płytek. Niskie płytki krwi u dziecka dają podobne objawy, jak u pacjentów dorosłych. Są to przede wszystkim krwawienia podskórne, krwawienia z nosa, krwawiące dziąsła, tendencja do zasinień itd. Podwyższone płytki krwi Nadpłytkowość (zwana również trombocytozą) nie daje już tak charakterystycznych objawów zewnętrznych. O wysokich płytkach krwi mogą świadczyć bóle głowy, problemy ze wzrokiem i słuchem, a także mrowienie lub pieczenie na stopach i rękach, gdzie skóra bywa ciepła i zaczerwieniona. Czasami płytki krwi powyżej normy nie dają żadnych objawów, a stan ujawnia się dopiero przypadkowo, podczas rutynowych badań. Zwiększona ilość trombocytów może występować u pacjentów z powodów fizjologicznych, ale nie wolno tego lekceważyć, bo podwyższone płytki krwi mogą prowadzić do powstawania groźnych dla życia zakrzepów i zatorów. Za dużo płytek krwi może być również oznaką: nadpłytkowości samoistnej, czerwienicy prawdziwej, anemii, białaczki, licznych infekcji i stanów zapalnych, uszkodzenia tkanek, niedoborów żelaza, nadużywania sterydów. Podwyższone płytki krwi u dziecka dają podobne objawy, jak u osób dorosłych. Nadpłytkowość może mieć charakter pierwotny (wynika wówczas z zaburzeń funkcji szpiku) lub wtórny, gdy nadmierna produkcja płytek wiąże się np. z procesem chorobowym, urazem czy zabiegiem operacyjnym. Anizocytoza płytek krwi W morfologii określa się nie tylko stężenie trombocytów, ale również PDW, czyli wskaźnik anizocytozy płytek krwi. Co oznacza ten termin? Anizocytoza płytek to ich zróżnicowanie pod względem wielkości. Występowanie większych i mniejszych trombocytów jest zjawiskiem normalnym, wątpliwości pojawiają się, gdy różnice te są zbyt duże. Co znaczy podwyższone PDW? To tylko, że znajdujące się we krwi płytki różnią się wielkością, nie jest powodem do niepokoju i zwykle nie ma znaczenia diagnostycznego. Dopiero, gdy wszystkie parametry dotyczące trombocytów odbiegają od normy, podejrzewa się zaistniałe nieprawidłowości. Warto więc pamiętać, że interpretacji wyników badań – również anizocytozy trombocytów – powinien zawsze dokonywać lekarz. Testy laboratoryjne rzadko wykonywane są pojedynczo, ponieważ dopiero komplet wyników badań daje lekarzowi obraz stanu pacjenta. Płytki krwi w ciąży Ciąża to czas, kiedy w organizmie kobiety zachodzą liczne zmiany, a rozmaite określane z badaniach parametry rosną lub się zmniejszają. Podobnie jest ze stężeniem płytek krwi. Niskie płytki krwi w ciąży diagnozowane są u wielu pacjentek, co nie zawsze spowodowane jest problemami zdrowotnymi. Wiele zależy od poziomu spadku płytek krwi w ciąży, dlatego zawsze wyniki badań należy okazać lekarzowi prowadzącemu. Zdecyduje on, czy spadek ma charakter fizjologiczny, czy świadczy o stanie chorobowym. Normy płytek krwi w ciąży są nieco inne niż dla pozostałych dorosłych pacjentów. W czasie prawidłowo przebiegającej ciąży, w jej drugiej połowie (przeważnie w III trymestrze) następuje fizjologiczny spadek ilości trombocytów aż o 10-20%. Jak podnieść płytki krwi w ciąży, kiedy ich poziom jest niski? Do zwiększenia ilości trombocytów przyczyniają się niektóre mikroelementy, zatem czasami wystarczy wspomóc organizm odpowiednią dietą. Ciąża jest jednak czasem, w którym szczególnie należy uważać na spożywane produkty. O sposoby na podniesienie płytek najlepiej więc zapytać lekarza prowadzącego. Być może zaleci od właściwą dietę lub suplementację witamin. Co jeść, aby wzrosły płytki krwi? Jeśli badania wskazują na małopłytkowość, zawsze należy skonsultować się z lekarzem, by zalecił on odpowiednie postępowanie. Niemniej jednak leczenie zawsze warto wspomóc odpowiednią dietą. Co jeść, aby podnieść płytki krwi? Do produkcji trombocytów niezbędne są w organizmie: kwas foliowy – wspiera produkcję komórek krwi, jego bogatym źródłem są rośliny strączkowe, szpinak, buraki, brukselka, drożdże, kasza gryczana czy mięso, witaminy B12 – jej źródłem są jedynie produkty pochodzenia zwierzęcego – mięso wołowe i wieprzowe (głównie podroby, np. wątróbka), jaja, ryby, produkty mleczne, witaminy C – aby zwiększyć jej podaż, należy spożywać duże ilości surowych warzyw i owoców (np. cytrusów, malin, kiwi), witaminy D – wchłania się przede wszystkim z promieni słonecznych, jej źródłami też są tłuste ryby i jaja, witaminy K – zwarta przede wszystkim w zielonych warzywach, żelazo – produkty bogate w żelazo poprawiają morfologię, w tym – płytki krwi, sok z buraków jest jednym z bogatych źródeł żelaza, kwas omega-3 – aby zwiększyć ich spożycie, warto jeść tłuste ryby i używać oleju lnianego, chlorofil. Nie tylko istotne jest to, co jeść na małopłytkowość, ale też, jak przygotowywać posiłki. Należy to robić tak, aby tracić jak najmniej dobroczynnych substancji zawartych w naturalnych produktach, czyli – gotować na parzę, skracać do minimum obróbkę termiczną itd. Domowe sposoby na podwyższenie płytek krwi Jak podnieść płytki krwi naturalnymi, domowymi sposobami? Na skład krwi w dużym stopniu wpływa codzienna dieta, ponieważ to głównie z niej organizm czerpie potrzebne mu do prawidłowego funkcjonowania wartości odżywcze. Jeśli posiłki bogate są w witaminy i minerały, a w organizmie nie toczy się żaden stan chorobowy, wyniki krwi powinny mieścić się w normie. Oprócz codziennego dostarczania organizmowi wymienionych wyżej mikroelementów, istotnym czynnikiem wpływającym na kondycję fizyczną jest ruch. Jak zwiększyć płytki krwi? Właśnie dbając o codzienną aktywność ruchową, ponieważ wysiłek fizyczny w naturalny sposób podnosi ich ilość. Najskuteczniejsze będzie zatem uprawianie sportów wysiłkowych i ogólnorozwojowych, jak bieganie, pływanie czy treningi aerobowe. Domowe sposoby na obniżenie płytek krwi Nadpłytkowość potwierdzona wynikami badań również powinna zawsze być konsultowana z lekarzem. Szczególnie, że trudno odpowiedzieć na pytanie, jak obniżyć płytki krwi naturalnie, domowymi sposobami. W większości przypadków konieczne jest rozpoczęcie leczenia. Znacząco podwyższona ilość trombocytów grozi przede wszystkim powstawaniem zakrzepów utrudniających swobodny przepływ krwi przez naczynia krwionośne, co w konsekwencji może przyczyniać się do niewłaściwego dotlenienia i odżywienia tkanek. O ile obniżenie płytek krwi naturalnymi metodami jest trudne, o tyle warto zadbać o dietę rozrzedzającą krew, by zmniejszyć ryzyko powstania zakrzepów. Właściwości takie wykazują niektóre rośliny i zioła, np. czosnek, chilli, imbir, kurkuma, pieprz, pokrzywa, miłorząb czy rumianek. Oddawanie płytek krwi Istnieje możliwość oddawania płytek krwi osobom, które ich potrzebują, głównie: pacjentom onkologicznym, o których na skutek chemio- lub radioterapii uszkodzeniu ulega szpik kostny produkujący trombocyty, pacjentom operowanym z powodu chorób serca, osobom po wypadkach, w urazami wielonarządowymi. Płytki do transfuzji pobiera się, łącząc krwiodawcę poprzez wkłucie do żyły ze specjalnym aparatem, który separuje komórki krwi, wyodrębnia z niej same płytki i gromadzi je. Pozostałe składniki krwi „oddawane” są krwiodawcy, natomiast pobierana jest też od niego niewielka ilość osocza stwarzającego odpowiednie środowisko dla przechowania płytek. Co ile można oddawać płytki krwi? Oddawanie krwi pełnej lub jednego z jej składników nie może odbywać się zbyt często, by zanadto nie obciążyć organizmu krwiodawcy. Krew pełną można oddawać nie częściej niż 6 razy w roku w przypadku mężczyzn i 4 razy w przypadku kobiet. Oddawanie pojedynczych składników jest mniej obciążające i można to robić częściej. Zatem jak często można oddawać płytki krwi? Tromboferaza może być wykonywana do 12 razy w roku w przerwach nie krótszych niż 4 tygodnie. Suplementy na płytki krwi Do zmniejszonej produkcji trombocytów przyczyniają się przede wszystkim niedobory takich mikroelementów jak żelazo czy witamina B12. Jeśli sama zmiana diety na bogatą w te właśnie substancje jest niewystarczająca, można rozważyć ich suplementację. Suplementy na płytki krwi zawierające odpowiednie witaminy, żelazo i kwas foliowy mają przeważnie wygodną formę tabletek lub kapsułek. Można przyjmować preparaty zawierająca wymienione mikroelementy pojedynczo, lub preparaty wielowitaminowe, będące ich mieszanką. Należy jednak pamiętać, że każdą suplementację powinno się skonsultować z lekarzem, po jego uprzedniej interpretacji wyników badań. Warto zapytać specjalistę, czy suplementacja rzeczywiście jest potrzebna, czy w danym przypadku może okazać się skuteczna, oraz w jakich dawkach przyjmować zalecane preparaty.